CHILI:

Chili is een land in Zuid-Amerika dat bestaat uit een lange, smalle strook kustland gelegen tussen het Andesgebergte en de Pacifische Zee. De gehele westkant van het land grenst aan de Pacifische Zee, de noordkant aan Peru, het noordoosten aan Bolivia, het oosten aan Argentini?, terwijl het zuidelijkste puntje van het land grenst aan de ‘Drakenpassage’.

☻Hoofdstad: - Santiago ☻Oppervlakte: - Totaal: 756,950 km² (38e ter wereld) - Water (%): 1.07 ☻Onafhankelijkheid: van Spanje - Eerste nationale ‘junta’: 18 september 1810 - Verklaard op: 12 february 1818 - Erkend op: 25 april 1844

☻Offici?le taal: - Spaans ☻Aantal inwoners: - Juni 2006, na volkstelling: 16,432,674 (60e) - Na volkstelling in 2002: 15,116,435 - Bevolkingsdichtheid: 21/km² (184e)

Wanneer je de kaart van Zuid-Amerika bekijkt, valt Chili onmiddellijk op vanwege de vorm van het land: een lange, smalle strook die langs het gehele westen van het continent loopt. Dit slanke land beslaat een lengte van meer dan 4000 kilometer langs de zuidwestkust van Zuid-Amerika. De breedte bedraagt op geen enkel punt echter meer dan ruim 240 km. De lengte is daarom op bijna ieder punt 18 keer de breedte van het land. De vorm van Chili is ontstaan toen de Spanjaarden zich in het land vestigden. De bezetters landden aan de westzijde van de Andes, vlakbij het midden van het land. In dit gebied bevinden zich twee van de hoogste bergtoppen van het Amerikaanse continent, de Aconcagua en de besneeuwde bergtop Ojos del Salado. Deze bergen vormen een enorme, natuurlijke grens, waar bergpassen doorheen lopen naar de Argentijnse zijde. Hierdoor kon Chili zijn territorium alleen maar naar het noorden en het zuiden uitbreiden. Onder meer deze bergketens maken Chili tot een prachtig land. Aan de westkust, langs de Pacifische Zee, bevinden zich meer dan 50 vulkanen. Behalve bergen, maken ook de Atacamawoestijn in het noorden deel uit van Chili, en een schitterende groep schiereilanden in het zuiden: Chileens Patagoni?.


In het midden van het land ligt een grote vallei die talloze boerderijen, vele hectaren bos en prachtige rivieren en meren herbergt. Santiago, de hoofdstad van Chili, ligt in deze centrale vallei op 500 meter boven de zeespiegel. In Santiago wonen naar schatting 5 miljoen mensen, waarmee het de grootste stad van Chili is. Er zijn ook twee eilanden die deel uitmaken van Chili. Eén daarvan is het beroemde Paaseiland, en het andere is het eiland Juan Fernandez. Beide liggen op enige afstand van de Chileense kust.

Het heeft jaren gekost voordat het onderwijssysteem voor kinderen in Chili aan het begin van de twintigste eeuw enige verbetering te zien gaf. Hoewel er sinds 1812 al plannen bestonden voor het toepassen van een onderwijsssysteem In het hele land, werd er pas vanaf 1920 werkelijk vooruitgang geboekt. Halverwege de vorige eeuw waren veel studenten echter nog steeds niet officieel ingeschreven. Dit had te maken met het hoge aantal kinderen met een armoedige achtergrond, dat vroegtijdig van school ging. In 1953 maakte de regering een begin met een Nationale Raad voor hulp en bijdragen aan scholen, een organisatie die beurzen verstrekte aan kinderen die geen onderwijs konden betalen. Dit nieuwe programma steunde ook het onderwijssysteem door gratis ontbijt en lunch aan de leerlingen te verstrekken op gratis privé-scholen en openbare onderwijsinstellingen. Dit zorgde ervoor dat zelfs de armste families hun kinderen naar school te stuurden, en dat de kinderen daar ook bleven. In 1966 werd het aantal jaren verplicht onderwijs voor kinderen uitgebreid van 6 naar 8, en het middelbaar onderwijs werd teruggebracht tot vier jaar. In 2003 werd en wet doorgevoerd door voormalig president Ricardo Lagos, die zowel basis- als middelbaar onderwijs verplicht stelt. Alle kinderen in Chili moeten verplicht naar school tot ze 18 jaar oud zijn. Deze onderwijswet draagt bij aan het lage percentage analfabetern in het land. Op dit moment is ongeveer 4% van de volwassenen in het land analfabeet.

Het hoger onderwijs heeft door de jaren heen een aanzienlijke groei doorgemaakt, hetgeen studenten de kans geeft hun horizon te verbreden. Er zijn meer dan 25 openbare en privé-universiteiten door het hele land, en dit aantal neemt nog steeds toe. Om tot een openbare universiteit te worden toegelaten dienen studenten een toelatingsexamen te doen.
De test bestaat uit drie verplichte onderdelen (wiskunde, literatuur en geschiedenis van Chili). Er moet echter ook collegegeld worden betaald, wat een probleem is voor diegenen die niet over voldoende financi?le middelen beschikken. Tot op heden protesteren studenten hier nog steeds tegen, in een poging het ook voor diegenen die niet genoeg geld hebben mogelijk te maken om aan de universiteit te studeren.

Naar aanleiding van het grote aantal ziektes en het gebrek aan sanitaire voorzieningen dat de bevolking van Chili teisterde, werd in 1890 uiteindelijk een begin gemaakt met een systeem van gezondheidszorg om de algehele hygi?ne te verbeteren. Rond 1920 werd door invoering van een systeem voor sociale zekerheid een belangrijke vooruitgang geboekt met het verstrekken van gezondheidszorg aan de gehele Chileense bevolking. In de jaren ’50 van de vorige eeuw werd uiteindelijke de Nationale Gezondheidsdienst (Servicio Nacional de Salud – SNS) opgericht, nadat conflicten tussen verschillende politici de regering ertoe dwongen een aantal positieve veranderingen in het systeem aan te brengen. De SNS verschaft gratis medische zorg aan families en werknemers, en geeft bovendien meer uitgebreide zorg aan een grote bevolkingsgroep die niet in staat is medische zorg te betalen. Dankzij de ontvangst van extra fondsen, kon de SNS zich uitbreiden en meer energie gaan steken in onderzoek, preventieve gezondheidszorg en verbetering van het nationaal bewustzijn voor wat betreft gezondheid.

Aanvankelijk werden alle artsen verplicht om na hun afstuderen gedurende tenminste twee jaar voor de SNS te werken. In deze periode werden ze meestal uitgezonden om zorg te verlenen aan pati?nten in gebieden op het platteland die minder toegankelijk waren voor artsen en voor medische behandeling, In de jaren ’70 werd het systeem wegens financi?le problemen echter volledig hervormd, om vanaf toen uit te groeien tot wat het is vandaag de dag. Momenteel is de gezondheidszorg in Chili opgebouwd uit vijf verschillende organisaties. De belangrijkste daarvan is het Nationale Systeem voor Gezondheidsdiensten (SNSS), een organisatie die gratis gezondheidszorg verleent aan mensen met een inkomen onder een bepaald minimum. Ook draagt deze organisatie bij aan de algemene bewustwording op het gebied van gezondheidszorg, door programma’s te stimuleren op het gebeid van voeding en alimentatie en preventieve gezondheidszorg. SNSS is de grootste organisatie voor wat betreft het verlenen van gezondheidszorg in het land. Andere componenten die onderdeel uitmaken van het systeem van gezondheidszorg zijn het Nationaal Gezondheidsfonds, de instellingen voor hulpverlening, het ‘Instituur voor Preventieve gezondheidszorg’, en de privé-instellingen. Elk van deze organisaties speelt een belangrijke rol bij het verlenen van gezondheidszorg aan arme bevolkingsgroepen, arbeiders uit de lagere klassen, en burgers uit de hogere klassen.

Chili is erin geslaagd het niveau van de gezondheidszorg in het hele land in de loop der jaren aanzienlijk te verbeteren. Het percentage kindersterfte en het aantal jonge moeders dat overlijdt is in de loop der jaren sterk gedaald. In 2000 zou de gemiddelde verwachte leeftijd 76 hebben bedragen. Uit de statistieken blijkt ook dat in 2000 94% van de bevolking toegang had tot schoon drinkwater, en dat 97% over adequate sanitaire voorzieningen beschikte.

De politieke geschiedenis van Chili is vergelijkbaar met die van andere Zuid-Amerikaanse landen. Tot halverwege de 16e eeuw heersten de Inca’s in het land dat nu bekend staat als Chili. De Spanjaarden kwamen echter, en in 1541 werd de stad Santiago gesticht door Pedro de Valdivia. Pas ruim 200 jaar lager verkreeg Chili de onafhankelijkheid van Spanje, in 1818 op precies te zijn. Bernardo O’Higgins, de regerend leider op dat moment, legde de funderingen voor de huidige moderne regering met een tweepartijensysteem en een gecentraliseerde regering. Het Chileens grondgebeid breidde zich uit na een oorlog met Peru die duurde van 1836 tot 1839. Uiteindelijk werd een nieuwe grondwet ontworpen in 1925, waarna de industrialisatie leidde tot het ontstaan van Marxistische bewegingen voorafgaand aan het begin van de Tweede Wereldoorlog. Nadat de Marxistische leiders verslagen waren, raakte Chili in de greep van een dictatori?le regering die zich schuldig maakte aan martelingen en het verdwijnen van vele Chilenen. Legerleider was Augusto Pinochet, president in de jaren ’70 en verantwoordelijk voor de misdaden onder zijn bewind. In 2004 kwam de Chileense regering met het trieste bericht dat 28.000 mensen onder zijn leiding waren gemarteld, en dat rond de 3.200 moorden en verdwijningen hadden plaatsgevonden. Na het aftreden van Pinochet begon de regering langzaam maar zeker te verbeteren. Alhoewel hij vanwege zijn misdaden was gearresteerd, is hij nooit officieel veroordeeld, aangezien hij op 91 jarige leeftijd overleed, voordat zijn berechting had plaatsgevonden.

In maart 2000 trad Richard Lagos aan als president. Hij was de eerste president uit socialistische hoek sinds een lange periode. De economische groei van het land begon toe te nemen, en Chili begon zich te herstellen van de schade die eerder was aangericht. Nieuwe hervormingen werden doorgevoerd en in 2004 nam Chili een wet aan die de echtscheiding in het land toeliet. In 2006 werden verkiezingen gehouden die gewonnen werden door kandidate Michelle Bachelet met 53% van de stemmen. Zij had zelf de dictatuur van Pinochet overleefd, en was het eerste vrouwelijke staatshoofd. Sinds haar aantreden als president, heeft Bachelet gewerkt aan het stimuleren van de economische groei en aan het tot stand brengen van vrijhandelsovereenkomsten.